امتیاز اعتباری ، (به انگلیسی: Credit Score) یک عبارت عددی است که با تکنیک‌های آماری و بر اساس اطلاعات واقعی که بیانگر وضعیت جاری و سابقه‌ای فرد یا شرکت هستند محاسبه می‌شود. امتیاز اعتباری یک نمره قابل مقایسه است؛ لذا تصمیم‌گیری بر این مبنا، در مقایسه با روش‌های سلیقه‌ای و گزارش‌های متنی، به مراتب قابل اطمینان‌تر و منصفانه‌تر خواهد بود.

وام دهندگان، مانند بانک‌ها و شرکت‌های ارائه‌کننده کارت اعتباری، برای ارزیابی ریسک بالقوه اعطای وام به مشتریان و همچنین کاهش زیان ناشی از عدم بازپرداخت وام، از امتیاز اعتباری استفاده می‌کنند. وام دهندگان از امتیاز اعتباری برای تشخیص اینکه چه کسی واجد شرایط اعطای وام است، با چه نرخ بهره‌ای و چه مقدار اعتبار، استفاده می‌کنند.

البته اعتبارسنجی محدود به بانک‌ها نیست. سازمان‌های دیگری مانند شرکت‌های تلفن همراه، شرکت‌های بیمه، ادارات دولتی، کسب و کارها و … نیز از اعتبارسنجی استفاده می‌کنند. اعتبارسنجی از تکنیک‌های مشابه داده‌کاوی استفاده می‌کند و هم‌پوشانی زیادی با آن دارد. این تکنیک‌ها ترکیبی از هزاران عوامل هستند اما در نهایت مشابه یا یکسان هستند.

امتیاز اعتباری بخشی از گزارش اعتباری نیست، بلکه پروسه‌ای است که طی آن بخشی از داده‌های گزارش اعتباری که در تصمیم‌گیری جهت ارائه تسهیلات مؤثر هستند به صورت یک عدد (امتیاز) بیان می‌شوند. هر تسهیلات دهنده، مانند بانک بهصورت جداگانه و بر اساس نیازهای کسب‌وکار خود، مدل اعتبارسنجی خاص خود را می‌تواند داشته باشد.درخواست‌کننده می‌تواند در قالب یک درخواست از نظام جامع اعتبارسنجی، گزارش اعتباری و امتیاز اعتباری را دریافت نماید.